Autorka grafiki: 

Postapo

Kontekst

Populacja całej planety po wybuchu bomb atomowych drastycznie zmalała. Zwierzęta oraz ludzie z czasem dostosowali się do nowych warunków na powierzchni. Poziom promieniowania różni się w zależności od regionu i mutacji, z tego względu pozostałe przy życiu społeczeństwo rozpadło się pozostając ze sobą w przyjaznych stosunkach. Z czasem powstały klany na czele, których stanęli wodzowie. 

Aktualnie między wszystkimi obozami panuje napięta sytuacja. Odnaleziono starożytne urządzenie, które wydaje się znacznie starsze od ludzkości. Po dogłębnej jego analizie wychodzi na to, że istnieje ratunek dla całej ludzkiej cywilizacji. Tajemnicze odkrycie okazuje się być jednocześnie maszyną, która w jakiś sposób jest w stanie przywrócić planetę do stanu przed wybuchem. Istnieje jednak problem: ci, którzy zdołali przystosować się do beznadziejnych warunków nie przetrwają w świecie pozbawionym wszelkiej apokaliptycznej skazy.

Nuntius (ruiny)  

Znalezione kilka miesięcy wcześniej koordynaty, doprowadziły resztki ocalałych do podziemnych ruin. Ekspedycja trafiła na wiele skomplikowanych struktur, do których zbudowania wykorzystano nieznane dotąd ludzkości metale. Działające oświetlenie i holograficzne komputery zadziwiły członków wyprawy. Po zbadaniu kompleksu obecni tam archeolodzy zrozumieli, że opuszczona budowla to pozostałości po zaawansowanej cywilizacji. Po przejrzeniu baz danych nie mieli również najmniejszych wątpliwości, że ta nigdy nie została stworzona przez człowieka. 

Tajemnicze miejsce jest zbiorem wiedzy o przeszłości, która w odpowiednich rękach może przywrócić planetę do dawnej świetności. Jest świadectwem zbawienia i zagłady. Głęboko za barierą kodu skrywa w sobie lokalizacje kilku maszyn potrzebnych do przeprowadzenia renesansu. 

Wciąż trwają spory o to, jak wspomniana wiedza powinna zostać wykorzystana. Wśród niektórych członków plemion chodzą słuchy jakoby w tajemnicy przed wszystkimi, powołano gwardię cienia – wyspecjalizowany oddział stworzony do jednego celu: cofnięcia stanu Ziemi do tego przed wybuchem. Bez względu na koszt. 

Elizjum (miejsce obrad) 

Elizjum to ostatnie pozostałości po dawnym świecie. W momencie, gdy płodne ziemie w większości zamieniły się w jałowe pustynie – to miejsce pozostało nietknięte. Fatalne decyzje człowieka doprowadziły całą cywilizację do upadku, niszcząc wszystko, co natura stworzyła przez wieki. Życie mogło całkowicie przestać istnieć, a mimo to w obliczu tak fatalnej sytuacji udało mu się znaleźć sposób na przeżycie. 

Charakteryzuje je różnorodna roślinność, bujne krzewy i poskręcane drzewa stanowiące nierozerwalną część Elizjum. To właśnie ta wyjątkowość przykuła uwagę podzielonych plemion. 

Po zawarciu sojuszu, wodzowie okrzyknęli to miejsce, świętym. Obecnie służy ono za polityczną oraz kulturalną stolicę ocalałych. To tam podejmowane są najważniejsze decyzje wpływające na losy wszystkich. Podczas zebrań członkowie szczepów obserwują swoich przywódców na naturalnych wzniesieniach. Oni natomiast żywo dyskutują w samym centrum Elizjum. 

Sci fi

Kontekst

Helios to piaszczysta planeta, na której panują warunki nieprzyjazne dla człowieka. Wysokie temperatury i burze piaskowe uniemożliwiłyby przetrwanie na powierzchni bez pancerza. Te trudne okoliczności nie przeszkodziły jednak w powstaniu życia, liczne gatunki zwierząt przystosowały się do gorącej atmosfery Heliosa. Mimo to prawdziwymi panami piaszczystego świata stali się Tinkerianie – inteligentne formy, które wyewoluowały z dużych jaszczurów. 

Z biegiem lat planety obok Heliosa zostały zasiedlone, Tinkerianie musieli opracować system komunikacji. Spodziewali się, że taki problem prędzej czy później mógłby nastąpić. Stworzono wzmacniacze, które następnie postawiono w wąwozach, perfekcyjnie maskując ich obecność. Anteny podbijały sygnał oraz przekierowywały go do wybranego świata. Nikt jednak nie przewidział, że fale transportujące informacje opuszczą układ i zostaną przechwycone przez jedną z ras należących do Wspólnoty Galaktycznej. Zapoczątkowało to bliskie relacje handlowe, które wkrótce miały zamienić się w prawdziwy nierozerwalny sojusz. 

Nacula (statek wypadowy)

Nacula to zmodyfikowany statek zwiadowczy, dostosowany do potrzeb żołnierzy ze specjalnej jednostki bojowej Hades. Skonstruowany przez najwybitniejszych inżynierów ludzi i Tregentów nie tylko potrafi przebrnąć niepostrzeżenie przez newralgiczne terytoria, ale może też zadać dotkliwe obrażenia nieprzyjaciołom. 

Większość okrętów nie jest w stanie łączyć w sobie dużej siły ognia wraz ze swobodną mobilnością. Po przerobieniu statku w jednostkę wojskową przestał on zaliczać się do tego grona. Kilkukrotnie odegrał kluczową rolę w operacjach kosmicznych, ratując przy tym wiele istnień. 

Stirg (Podziemne miasto handlowe)

Stirg od zamierzchłych czasów jest jednym z największych, a zarazem najstarszych miast handlowych w całym Heliosie. Wybudowano je z twardego pomarańczowego piaskowca, który pozwolił zachować jego oryginalną strukturę od czasów powstania. 

Mieści się tuż przy dużym jeziorze, któremu zawdzięcza swoją nazwę. Po tym jak Tinkerianie nawiązali kontakt ze Wspólnotą Galaktyczną, stało się częstym przystankiem turystów, którzy na własne oczy chcieli zobaczyć zielony akwen wodny. 

Podczas pobytu w Stirgu pierwszą rzeczą, jaka rzuca się w oczy jest architektura. Stolicę handlu tworzą kilkupiętrowe zakopane pod ziemią budynki – każdy z nich służący jako dom oraz miejsce, w którym przeprowadzane są transakcje. Kultura jaszczurzej rasy wymaga, aby wzniesione budowle były nierozerwalną częścią natury. Nie dziwi więc fakt, że początkujący podróżnicy nie dostrzegają miasta, a jedynie kilka symetrycznie rozstawionych głazów. 

Mówi się, że tutejsi sprzedawcy w ogóle nie śpią. Zamiast tego ciągle rozmyślają nad przyszłym utargiem, próbując wymyślić sposób na naciągnięcie kolejnych naiwnych klientów.